Yurt Özlemi

YURT ÖZLEMİ 

Kuşlar gibi yücelerde kanat açıp

Uçsam çocukluğumun şen diyarına

Dağların düzlerin üzerinden geçip

Konuk olsam Deliorman baharına.



Orda beni bekler Kanagöl deresi 

Ormanında akbardaklar nöbet tutar

Ayağımı tanır her metrekaresi

Toprağın altında yakınlarım yatar.



O toprağın nimetiyle boy verdik biz 

Göllerinde çimdik, koştuk sellerinde

Bostan çardağıydı tarlada evimiz

Piştik çelikleştik bozkır yellerinde.



Koca Gölcük'ün bekçisi "Karağaç" 

Halâ göğüs germektedir rüzgârlara

Yüksekliği vardı belki onbeş kulaç

Gölgesi sığınaktı kizmetkârlara.



Pek mağrurdu Sarıkaya kanarası 

Kara kartallar uçardı zirvesinde

Pek uzak değildi köyümle arası

Tülübabalar açardı çevresinde.



Bir kuş olup konsam yeşil alanlara 

Öpsem, koksam fidanlarla çiçekleri

Dostça selâm versem orda kalanlara

Yıldızlar yağdırsa ateş böcekleri.

                                                          İsa Cebeci